اشتباهی که قرنها دامنگیر فلاسفه بود ، نظریه دادن در موضوعاتی بود که علم کافی از آن نداشتند.
یک مثال:
نظریه پوست پیازی بودن آسمان ها ، یعنی آسمان ها اجسام سخت بلوری هستند که لایه لایه رویهم قرار گرفته اند...
وحالا نظریه سفر به گذشته:
یعنی با ماشین زمان به گذشته برویم..
فرض کنید من به یکسال قبل سفر کنم وبروم پیش خودم (یعنی خود یکسال قبلم)..
شاید بگویید وقتی رفتی به یکسال پیش ، تبدیل میشوی به همان خود یکسال پیشت...
این در صورتی قابل قبول است که همه چیزهایی که دراین مدت یکسال با من در رابطه بوده اند ، و یا در اطراف من بوده اند ، با من به گذشته سفر کنند...
یعنی چرخ دنده های دنیا یکسال برعکس بچرخند 
